In het arbeidsrecht bestaan voor zowel de werknemers als de werkgevers een aantal valkuilen. Eén van deze valkuilen betreft: “de Ragetlie-regel”.

Wat is de Ragetlie-regel?

Bij het van toepassing zijn van de Ragetlie-regel gaat het om een situatie dat een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd wordt beëindigd (anders dan door opzegging door de werkgever of de faillissementscurator of door ontbinding door de rechter) om vervolgens (binnen zes maanden) door een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd te worden voortgezet. De Ragetlie-regel houdt dan in dat een dergelijke voortgezette tijdelijke arbeidsovereenkomst niet van rechtswege eindigt, maar dient te worden opgezegd.

Dat een werkgever hiervan niet altijd op de hoogte is dan wel dat hij hierover kan struikelen, blijkt wel uit het arrest van het Hof Den Bosch d.d. 27 juni 2024 (ECLI:NL:GHSHE:2024:2096).

Uitspraak gerechtshof

In dit arrest gaat het om het volgende.

De desbetreffende werknemer was in 2016 bij werkgever conform een contract voor onbepaalde tijd in dienst getreden. In 2017 is deze werknemer als statutair bestuurder benoemd. Gelet hierop is zijn vast contract opgevolgd door een tijdelijk contract van drie jaar. Daarna is dat contract voor nog eens met drie jaar verlengd. Per 28 februari 2023 is het laatste contract van rechtswege geëindigd.

De werknemer stelt zich op het standpunt dat dit laatste contract had moeten worden opgezegd. Volgens de werknemer dient de werkgever aan hem een vergoeding te betalen gelijk aan het loon dat hij bij regelmatige opzegging nog zou hebben ontvangen, de transitievergoeding en de billijke vergoeding.

Het Hof oordeelt – op basis van de wetsgeschiedenis – dat er sprake is van een ‘opvolgende’ arbeidsovereenkomst en dus geldt de Ragetlie-regel. Voorheen gold namelijk het criterium van “voortgezette arbeidsovereenkomst”. Hetgeen betekende dat de aard van de aan de arbeidsovereenkomst verbonden werkzaamheden en de identiteit van de overeenkomst niet te zeer van de vorige arbeidsovereenkomst mocht verschillen. Sinds 1 juli 2015 is het criterium ‘voortgezet’ en ‘voortgezette’ echter gewijzigd in ‘opgevolgd’ en ‘opvolgende’. Derhalve is is de vraag of de werkzaamheden in de twee arbeidsovereenkomsten inhoudelijk van elkaar verschillen niet langer meer van belang.

Conclusie

Uit het bovenstaande volgt dat de werknemer een beroep op de Ragetlie-regel toekomt. De werkgever diende een bedrag ad € 220.000 (bruto) aan ontslagvergoedingen te betalen.

Gelet op de valkuilen in het arbeidsrecht is het raadzaam om te overleggen met een advocaat, alvorens tot actie over te gaan. Twijfelt u over een bepaalde aanpak, neem dan contact met ondergetekende op voor overleg.

mr. J.H.J. Vleeshouwers